یاد ایّام به خیر

"قانون اساسی برای همه"

یاد ایّام به خیر

*قربانعلی مهری مَتانکلایی

1. امید از در گاه پرورد گار آن است تا فرهنگ سازان نام آشنا، فرهنگ یکدلی، یکرنگی، صداقت، همدلی و همزبانی را چون روزها، هفته ها و ماه های خاطره انگیز سالهای 57 تا 67 دوباره شکوفاتر از گذشته نمایان سازند. جمع همراه و همرزمِ به جا مانده از نسل اول انقلاب که اکنون دوران میان سالی و کهن سالی را از سر می گذرانند دور هم گرد آیند. حضور در عرصه فعالیت های اجتماعی و نقش آفرینی در صحنه های بازیگری را نه به محوریّت «باند ثروت» تعریف کنند و نه به مرکزیّت «باند قدرت». از خودشان بگویند. افتخارات گذشته را به یاد آورند. سرمایه ی دست یافتنی خود باوری و اعتماد بنفس را برای فرزندان به یادگار گذارند.

2. مردانی کار آزموده و سخت که در انجام کارهای طاقت فرسای روزگار، از خطر کردن رو بر نمی تافتند، خطر می کردند، سرعت می گرفتند، سبقت می جستند، حاضر به شناخته شدن و شناساندن خود نبودند، ریا نداشتند، خدعه نمی کردند، فریب نمی خوردند، چشم اندازشان به آینده، افق های دور و دراز را در می نوردید. آرزوی دیدار حضرت حجّت (عَجّ) و حضور در پای رکابش را در سر می پروراندند.

3. امید آن است دوباره همان روحیه نشاط و سُرور را که به مانند «فضیلت هایی فراموش شده» و «سرمایه هایی بر باد رفته»، در حال رنگ باختن است، با همّت والای خود باز آفرینی کنند. خواستن توانستن است. شعار ماندگار حکیم فرزانه همین بود که «ما می توانیم». اگر ما هم بخواهیم، می توانیم. همین اکنون می توانیم. عرصه انتخابات اسفند 1394 که اکنون در آستانه ورودش هستیم، فرصت مغتنمی است تا سه سرمایه «خودباوری، خداباوری و مردم باوری» را به بوته آزمایش در آوریم. به نقد و ارزیابی عملکردها بپردازیم. خود آزمایی نماییم. گذشته، چراغ راه آینده است.

4. آیا پیش کسوتان عرصه رشادت و مردانگی، از خود نمی پرسند چرا در خَلوت و جَلوت و در عوالم تنهایی ناچار به زمزمه ای با خویشتن خود هستند؟ تکرار مضامینی که یاد آور آرزوهای عارف رومی است آنگاه که می سراید:

« بنمای رخ که باغ و گلستانم آرزوست                   بگشای لب که قند فراوانم آرزوست

یعقوب وار، وا اَسَفاها همی‌زنم                 دیدارِ خوبِ یوسفِ کنعانم آرزوست

زین همرهانِ سست عناصر دلم گرفت                شیر خدا و رستم دستانم آرزوست

دی شیخ با چراغ همی‌گشت گرد شهر              کز دیو و دَد ملولم و انسانم آرزوست

گفتند یافت می‌نشود جسته‌ایم ما              گفت آن که یافت می‌نشود آنم آرزوست»

{دیوان غزلیات شمس، غزل 441}.

5. هنوز یاد و نام و خاطره شهداء، جانبازان و خاصّه ویلچرنشینان قهرمان، نسیم پر عطر خاطره های خوش دوران حضور در عرصه ها را در فضا می پراکند. در مرداد ماه سال جاری، استقبال و بدرقه پیکر های 175 غوّاص سیمرغ نشان، یادآور یکی از آن خاطره هاست. یکشنبه 8 شهریور، همزمان با بزرگداشت سی و چهارمین سالروز شهادت سروقامتان «رجایی و باهنر» 17 شهید گمنام دوران دفاع مقدّس در شهرستان دیواندره استان کردستان تشییع شد. پیکرهای پاک 77 شهید تازه تفحّص شده نیز روز چهارشنبه هفته جاری از طریق مرز شلمچه مورد استقبال قرار خواهند گرفت. آیا وزیدن همین مقدار نسیم صبحگاهی، برای سرزندگی و نشاط کافی نیست؟!! بیایید خود باشیم و از خود بگوییم تا دیگران از ما بگویند و بنویسند. گفتنی صادقانه و نوشتنی عارفانه . . .

*«دبیر هیأت بررسی و تطبیق مصوبات دولت با قوانین مجلس»

دوشنبه، 9 شهریور 1394