زان تشنگان . . . !!

"قانون اساسی برای همه"

زان تشنگان . . . !!

*قربانعلی مهری مَتانکلایی

1. «عَيُّوق»،‌ ستاره‌اي است سرخ فام و درخشان به فاصله‌اي بسيار دور از سيّاره‌ي خاك. نور آن را يكصد برابر خورشيد تخمين مي‌زنند كه از لحظه‌ي طلوع، يازده سال طول مي‌كشد به زمين برسد.  از اين ستاره به دوري مثال زنند و گويند: «اَبْعَدُ مِنَ الْعَيّوقِ» يعني فلاني چنان در فاصله‌اي دورتر از عَيُّوق با ما قرار دارد كه دستمان به او نمي‌رسد. «خاتم» به معني «مُهر، انگشتري و پايان» است. واژه‌ي «خاتم» درخصوص پيامبر اسلام(ص) هم به معناي آخرين يا «واپسين» پيامبران الهي است، هم به معناي «نگين» انگشتري است كه نقش و نگار آن زينت‌بخش سلسله‌ي به هم پيوسته انبياء الهي از حضرت آدم تا مقام نازنين جنابش یعنی حضرت ختمی مرتبت عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمْ‌سَلامُ‌الله مي‌باشد.
2.  نظر به معاني واژگان،‌ شَمسُ‌الشُّعَراء -كمال‌الدين علي محتشم‌كاشاني(996-905 هـ.ق)- شاعر پارسي‌گوي و از مرثيه سرايان بزرگ شيعه در عهد صفوي چه نيكو در «تركيب‌بند» معروف و آسماني‌اش واقعه‌ي عاشورا را به تصوير مي‌كشد و فرياد جانسوز و برآمده از روان انسان را تا قيام يوم‌القيامه بر پيشاني تاريخ طنين‌انداز مي‌سازد و نگاه جهانيان را سالانه به تأمّلي دوباره در اين رخداد عظيم و حماسي معطوف مي‌دارد آنجاكه مي‌سرايد:

«بودند ديو و دَد همه سيراب و مي‌مكيد                    خاتم ز قحط آب،‌ سليمان كربلا

زان تشنگان هنوز به عَيُّوق مي‌رسد                          فرياد اَلْعَطش ز بيابان كربلا!»

3. امسال، مهرماه 1395 هجري شمسي برابر با محرم‌الحرام 1438 هجري قمري كه يادآور يكهزار و سيصد و هفتاد و هفتمين سالگرد حزن واندوه اهل بيت عصمت و طهارت عَلَيهِمُ‌السَّلام و تأثّر و تألّم ما شيعيان خصوصاً و قاطبه‌ي مسلمانان عموماً و هم‌دردي وهم‌صدائي انبوه فراوان از شيرزنان و آزادمردان جهان با غمديدگان مظلوم اين عزاي عُظْمَي در آغازين روزهاي ماه محرم سال 61 هجري است، آواي رسا در مرثيه‌ي به خاك افتادگان و درخون تپيدگان بيابان كربلا سر مي‌دهيم، خاطره‌ي آن به خون خفتگان را نه فقط در دلهايمان يا كانون خانه و خانواده بلكه با برپايي و حضور در مجالس و محافل در سراسر دنيا گرامي مي‌داريم، بر به گِل نشاندنِ ناجوانمردانه‌ي «بزرگ سفينه‌ي تاريخ» كه «كشتي نجات»‌اش خوانيم اشك حسرت بر چشم و جَبين جاري مي‌سازيم، يكديگر را با الگو و عبرت گرفتن از اُسوه‌ها و درس‌هاي منبعث از «حماسه‌ي نامكرّر عاشورا» به زندگي زير چتر وحدت‌آفرين قرآن و عترت(ع) كه اِحياگر فرهنگ عدالت و ظلم‌ستيزي، گذشت و ايثار، ‌صلح و سِلم، ‌صفا و صميميّت، همبستگي ملّي و مملكتي و روابط صلح‌آميز منطقه‌اي و بين‌المللي در سراسر گيتي است فرا مي‌خوانيم و برآنيم با ايجاد پيوند بين دو عنصر عقلانيت و ديانت و با تورّق در صفحات مستند، خواندني و بجامانده از تاريخ، «حياتي معقول و طيّبه» را بنيان نهاده و براي آيندگان به ارمغان بگذاريم.

4. بيائيم با فاصله گرفتن از موهومات و مجعولات و دوري‌جستن از اضافات و خرافات و با بزرگداشت چنان واقعه‌اي تاريخ‌ساز كه «تعظيم شَعائر»اش نامند قلبها را صيقل زنيم، زنگار از دلها بزداييم و با تقديم بهترين درودها به روح و روان سرايندگان آن تصنيف ملكوتي و پديدآورندگان سمفوني بزرگ حماسه حسيني(ع) زندگي در چنين فضائي رحماني،‌ انساني، حماسي، اخلاقي و عاطفي را از هم‌اكنون تمرين كنيم و در مسابقه و زودتر رسيدن به سرمنزل مقصد و مقصود، گوي سبقت از همديگر بربائيم. مأجور و كامروا باشيد.

*« دبیر هیأت بررسی و تطبیق مصوبات دولت با قوانین مجلس»

‌‌شنبه 10 /07/ 95