«نماز بر پيكر پيام‌آور رحمت(ص) به شيوه‌اي ديگر!»

"قانون اساسی برای همه"

«نماز بر پيكر پيام‌آور رحمت(ص) به شيوه‌اي ديگر!»

*قربانعلی مهری مَتانکلایی

1- در عرض ارادت «از راه دور» به محضر حُجَجِ طاهره از حضرت خَتْمي‌مرتبت و اهل بيت مطهرش صلوات الله عليهم اجمعين، كتاب ارزنده «مفاتيح الجنان» متضمّن اَدعيه‌هاي عاليةُ المضاميني است كه همگان با ادبيات، عبارات، تشريفات و آداب قرائت و ترنّم «زيارت‌نامه‌ها» آشنا بوده و هستيم. كمترين مراتب تكريم و نكوداشت ياد و نام معصومين(ع) همين بس كه در هركجا كه هستيم خطاب به حضرتشان، خاصّه به محضر رسول مكرّم اسلام(ص) عرضه بداريم:

يا سَيِّدَ الْاَنام! درود جناب تو              وِرد زبان ماست، مه و سال و صبح و شام

نزديك تو چه تحفه فرستيم ما زدور                 در دست ما همين صَلَوات است و وَالسَّلام»[1]

2- فَريقَيْن از شيعه و سُنّي به نقل از رسول مكرّم اسلام، آنگاه كه آيه شريفه متضمن همگامي خلايق با خدا و ملائك در لزوم نكوداشت مقام و جايگاه عصاره‌ي آفرينش يعني حضرت خاتمُ الْمُرسلين و سيدُ النّبيّين صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّم، نازل شد، بر اين باور اتّفاق نظر دارند كه شيوه‌ي سلام و صلوات، همان است كه آن حضرت همگان را به سرودن آن تعليم فرمود، و آن عبارت را كه «صَلَوات محمّديّه(ص)» نامند چنين است: « اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ وَعَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ، وَبَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا بَارَكْتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ وَعَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ فِي الْعَالَمِينَ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ».

3- با مراجعه به رساله‌هاي عَمَليّه يا «توضيح المسائل»، مي‌دانيم «احكام غسل و كفن و نماز و دفن ميّت» چگونه است. همچنين با جملات دُعائيّه‌ي كوتاه يا بلندي كه پس از تكبيرهاي پنج‌گانه در نماز ميّت مي‌خوانيم كم و بيش آشناييم. امّا، نماز ميّت بر پيكر رسول مكرّم اسلام(ص) آنگونه كه مرحوم شيخ مفيد(ره)- متوفي413هـ.ق-  در «مجلس جهارم» از كتاب «اََمالي» و به روايت منقول از حضرت امام محمد باقر(ع) بيان مي‌دارد، گزارشي است خواندني و شنيدني. كيفيّتي از نماز ميّت بر پيكر آن حضرت، اقامه مي‌شود كه دليل و نشانه‌اي است بر بلنداي مقام و منحصر بودن جايگاه او در منظومه هستي و در بين خلايق انساني.

4- امام باقر(ع) مي‌فرمايد: «لَمَّا فَرَغَ اَميرُالْمُؤمِنينَ(ع) مِنْ تَغْسِيلِ رسولِ الله(ص) وَ تَكْفينِهِ وَ تَحْنِيطِهِ» آنگاه كه امام علي(ع) كار غسل و كفن و حنوط رسول خدا(ص) را به اتمام رساند، «اَذِنَ لِلنَّاسِ وَ قالَ» با اعلام به مردم اجازه فرمود: «لِيَدْخُلَ مِنْكُم عَشْرَةً وَ عَشْرَةً لِيُصَلُّوا عَلَيْهِ» ده نفر ده نفر داخل حُجره‌ي رسول خدا(ص) شوند و بر پيكر آن حضرت نماز گذارند، «فَدَخَلُوا» مردم دسته دسته داخل شدند، «وَ قَامَ اَميرُالْمُؤمنينَ(ع) بَيْنَهُ وَ بَيْنَهُم وَ قالَ» و خود آن حضرت(ع) ميان پيكر رسول خدا و مردم ايستاد و اين آيه شريفه را قرائت فرمود:، « إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا»‍ يعني «خداوند و فرشتگان او بر پيامبر(ص) درود مي‌فرستند، اي مؤمنان شما هم همگام با خدا و ملائك بر آن حضرت درود بفرستيد و به طور شايسته‌اي سلام دهيد.» [احزاب:56]، «وَ كَانَ النَّاسُ يَقُولُونَ كَمَا يَقولُ» مردم نيز همين آيه را مي‌خواندند آنگونه كه مولي‌الموحّدين امام علي(ع) بر زبان مي‌راند.

5- و در ادامه‌ي روايت آمده است: «قَالَ اَبوجَعْفَر(ع)» راوي مي‌گويد: حضرت امام محمدباقر(ع) مي‌فرمود: «وَ هَكَذا كَانَتِ الصَّلَوةُ عَلَيْهِ - صَلَّي‌اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ- نماز ميت بر پيكر رسول خدا(ص) به همين صورت اقامه شد كه بيان گرديد.» ناگفته نماند پيش از آنكه مراسم دفن پيكر رسول خدا(ص) به فرجام برسد، ديگر دلسوزان!! در چند قدمي محل اجراي مراسم خاكسپاري، با تجمّع در سقيفه‌ي بني ساعده و با انتخاب خليفه، كاري كردند كارستان!! كه تاريخ را به انحراف كشاند.

6- گويا پس از هر تكبير پنج‌گانه، تنها عبارتي كه مولي‌الموحّدين علي(ع) را راضي مي‌كرد تا در تكريم مقام پيامبر اكرم(ص) بر زبان جاري سازد، همان آيه‌اي بود كه خداوند با اعلام به جهانيان، نامش را بر بلنداي تاريخ ماندگار ساخت. چه آنكه با شنيدن آيه‌ي شريفه، كسي به خود اجازه نخواهد داد تا درود و سلام و صَلَوات را آنگونه كه ابيات مندرج در صدر اين نوشتار متضمّن بيان آن است تقديم محضر آن يگانه‌ي خلقت ننمايد.

7- گويا امام تقواپيشگان(ع) با اقامه‌ي چنان نمازي بر پيكر رسول اكرم(ص) خواست به جمعيت حاضر و به تاريخ بشنواند جانشين منصوص و بلافصل پيامبر(ص) آن نيست كه در سقيفه با «رقص شمشير» بر گِردش حلقه‌ زده‌اند و غريو شادي سرمي‌دهند، بلكه جانشين پيامبر(ص) كسي است كه خداوند در آيه‌ي شريفه‌اي كه قرائت شد نام او و فرزندانش را در كنار نام رسول خدا(ص) مورد تكريم و تجليل قرار داده است و هم‌اينك نيز به دور از همه‌ي قيل و قالها عهده‌دار مراسم تجهيز بدن مطهّر پيامبر(ص) در قبّه و بارگاهي است كه در حال خاكسپاري است.

8- بيائيم روز دوشنبه 8/9/1395 برابر با 28 صفر 1438 كه مقارن با يكهزار و چهارصد و بيست و هفتمين سالگرد عروج ملكوتي آن عُصاره‌ي هستي به «رَفِيقِ اَعْلَي» است،  در اجابت به «فراخوان الهي» در آيه‌ي ملكوتي « إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ  . . .» عالي‌ترين درود و تحيّات و تكريم و صلوات را «از راه دور» و در هر كجا كه هستيم از صميم قلب بر حضرتش تقديم و نثار بداريم. مأجور و كامروا باشيد.

*« دبیر هیأت بررسی و تطبیق مصوبات دولت با قوانین مجلس»

شنبه 06/ 09 /95